Over Mij
Over Mij
“Nu moet het gebeuren, dit is de bloody deadline,” dacht ik toen we een geweldig feest gaven ter ere van de 50ste verjaardag van mijn man. Met mijn inmiddels (weer) 15 kilo te veel had ik een hele toffe dag gehad in mijn (meest rekbare) 70’s-outfit, maar ik besefte me wel dat ik me niet prettig voelde in mijn eigen lijf en niet de conditie had om de hele nacht door te dansen. Daarnaast had het organiseren van dit feest me veel energie gekost waarvan ik niet wist waar ik het vandaan moest halen. En ik voelde ook wel dat het geen organisatiestress was waardoor mijn lontje korter was dan normaal. Ik piekerde me suf over waarom ik me vaak zo boos voelde, totdat iemand me wees op "De Overgang". Getver, het zou toch niet? Ik had nog helemaal geen last van opvliegers ofzo. Maar natuurlijk (letterlijk en figuurlijk ;-), dit bleek wel zo te zijn... Maar zó wilde ik me niet voelen op mijn eigen 50ste verjaardag, of op de foto's staan... En met dat besef (en met de kwaaltjes waar ik last van had) schreef ik 3 post-its die nog steeds bij mijn bureau hangen:
"Ik ga een stralende, gezonde en in de allerleukste kleren passende vrouw zijn op mijn 50ste verjaardag!" -> Post-it 1
"Ik ga een energieke en ondernemende oma zijn voor mijn eventuele toekomstige kleinkinderen." -> Post-it 2.
"Ik ga ervoor zorgen dat mijn hoofd helder is, want ik vind het vreselijk als ik dingen vergeet en me slecht kan concentreren." -> Post-it 3.
Hoe heb ik dit aangepakt? 'Simpel.' Terug naar mijn keto leefstijl die ik eerder al succesvol had gevolgd. Nadat ik als echte Bourgondiër had gestruggeld en gejojood met allerlei verschillende diëten, ontdekte ik jaren geleden keto (kort gezegd: weinig koolhydraten, meer vetverbranding). Voor het eerst begreep ik dat het niet alleen om de kilo's en de buitenkant draaide, maar dat de binnenkant minstens zo belangrijk was. "Waarom volgde ik dan nu niet nog steeds keto?" "Tsja, waarom riepen stokbroden, chips en chocoladetaart zo hard?" "Waarom moest die fles wijn op vrijdagavond leeg (en soms ook op andere dagen)?" Waarom? Het is gewoon lekker en ook makkelijk om even alles los te laten. Menselijk. Maar net zoals je niet zomaar rijk en succesvol wordt zonder actie te ondernemen, wordt je lichaam niet vanzelf slank en gezond. Je moet er wel iets voor doen, maar je krijgt er ook echt iets voor terug!
Toen ik me weer opnieuw had verdiept in het hele keto-verhaal, ontdekte ik ook nog dat het de perfecte leefstijl is voor vrouwen in de overgang! Ik raakte eindelijk van mijn extra kilo's af, kreeg meer energie, kon me beter concentreren, sliep beter en mijn stemming verbeterde (met hier en daar een uitschieter, ik blijf ook maar een mens ;-)). Ik had nauwelijks last van opvliegers en lag alleen ’s nachts te zweten als ik tóch dat wijntje had gedronken. Ook kon ik makkelijker opstaan en bewegen, zonder me als een 80-jarige te voelen. Dit alles deed ook veel goeds voor mijn zelfvertrouwen. En, niet onbelangrijk, ik genoot van heerlijk eten!
Nu is het een manier van leven geworden die niet voelt alsof ik dingen moet opofferen. De voordelen zijn groter en als ik iets mis, zijn er geweldige keto-alternatieven. Mijn omgeving begrijpt misschien niet altijd wat ik doe, maar als geboren (eigenwijze) Hagenees volg ik mijn eigen plan. Dit maakt me misschien niet altijd even flexibel, maar ik ga altijd voor het beste resultaat, wat het dan ook mag zijn, en met succes. En ook met deze leefstijl ben ik nog steeds hartstikke leuk en gezellig en kan ik nog goed feestvieren, maar dan met minder wijntjes ;-). Ik word soms Moeder Theresa genoemd, omdat ik erg zorgzaam en loyaal ben naar de mensen om me heen. Anderen helpen maakt me oprecht gelukkig. Ik barst van de ideeën en vind het geweldig dat ik nu ook andere 'lotgenoten' kan helpen met dit nieuwe hoofdstuk van hun leven.
Het unieke van de keto leefstijl is dat je er echt je overgangsklachten mee kunt verminderen (en soms zelfs verhelpen). Het zorgt ervoor dat je op een natuurlijke manier, zonder (al te veel) medicatie, niet alleen de overgang beter doorkomt, maar ook gezondheidsvoordelen hebt daarna. Ik wil geen diabetes type 2 krijgen door het teveel eten van suikers en bewerkt voedsel, of ongezond overgewicht of andere welvaartsziekten. Dus ja, keto is voor mij een no-brainer. Iedereen wil oud worden, maar niemand wil oud zijn. En nee, je hebt niet alles in eigen hand, maar je kunt wel ervoor zorgen dat je kunt zeggen dat je er alles aan doet om gezond te worden en te blijven.
Zo, dat was het topje van de ijsberg van mijn keto-overtuigingen. Als je me nog beter kent, weet je dat:
- Je me 's nachts nergens voor wakker mag maken; ik wil gewoon lekker slapen.
- Ik 's ochtends om half 6 lekker in mijn eentje een grote bak sterke koffie drink (laatste slechte gewoonte?) om in alle rust de dag te beginnen.
- Ik dan helaas nog niet wakker genoeg ben om te mediteren, want dan dommel ik weer weg. Waardoor ik veel minder mediteer dan ik eigenlijk zou willen.
- Ik ontelbare boeken heb, en heb gelezen, maar dat ik het liefst geen boeken meeneem op vakantie, want dan wil ik niet meer stoppen en heeft niemand meer iets aan mij (ook al is mijn boek uit dan zit ik met mijn hoofd nog in het verhaal).
- Ik al sinds mijn 21ste samen ben met mijn man die mijn man niet is want we zijn (nog) niet getrouwd, maar met drie geweldige kinderen samen en alle toffe (buitenlandse) avonturen die we hebben beleefd, noem ik hem gewoon mijn man.
- Je me geen plezier doet met een bos bloemen. Tenzij er een bijpassende vaas bij zit en je ze gelijk leuk voor me er in schikt (en ze komt opruimen voordat ze staan te verpieteren).
- Ik nooit genoeg leuke 'keramiekjes' heb. Het is een bonte verzameling van alle reizen, rommelmarkten en kringloopwinkels en er kan nog meer bij;-)
P.S. Deze zomer word ik 50 en ga ik shinen in welke outfit dan ook!